《次韻王起宗勉為高子明繪松岩圖》作者方回,是宋朝的一部詩詞。
宋 方回
松下客攜琴,岩中人讀書。聲氣相應求,妙寫人畫圖。灑落真意趣,冷淡閒工夫。體中脫不佳,明窗時自娛。誰方策龍驤,萬里{薾艹換竹}雲衢。卿自用卿法,未用輕賢愚。
之孤嫠未亡,提攜幼稚,不幸屬師徒大潰,實不保其身,弱子幼女,猶君之生,豈可比常恩哉?今俾以仁兄禮奉見,冀所以報恩也。"命其子,曰歡郎,可十餘歲...,大數張曰:"兄之恩,活我之家,厚矣。是以慈母以弱子幼女見托。奈何因不令之...