休祚 | |||||
拼音: | |||||
解釋: | 1.對帝位的美稱。 2.猶言幸運,美好的福祚。 |
相關詞條
-
祉祚
拼音: 解釋: 祚土祚胤祚命祉祿中祚種祉祉福祉佑祉祚祉祥兆祚遠祚運祚余祉余祚元祉昭祉遺祉遺祚業祚燕祉玄祉延祚延祉炎祚休祚休祉效祉饗祚祥祉享祚遐祚遐祉天祉...
-
何祚歡
何祚歡,男,1941年3月22日出生於湖北省武漢市,評書表演藝術家,國家一級演員,文化部及湖北省有突出貢獻中青年專家。1959年畢業於武漢一師。1963...
個人經歷 主要作品 登台央視 多種身份 光榮史 -
王宏祚
王宏祚((1610-1674年),字懋自,號思齋,謚端簡,雲南保山人。明崇禎三年(1630年)中舉,任薊州知州,後升戶部郎中。清順治元年降清,加太子少保...
簡介 仕途簡歷 創建梨花塢 王宏祚詩作 -
秦女休行
《秦女休行》是曹魏詩人左延年首創的樂府詩題,敘說了一個烈婦秦女休為父復仇之事。後來西晉詩人傅玄依此樂府古題作詩,寫龐烈女為父報仇之事,在寫法上受到了左延...
作品信息 作者簡介 -
朱國祚
朱國祚(1559-1624年),字兆隆,浙江秀水(今浙江嘉興市)人。明朝大臣。 萬曆十一年,中狀元,授翰林院修撰,進太子諭德。二十六年,超擢禮部右侍郎,...
人物生平 著作 明史記載 -
踐祚
踐祚,漢語辭彙。 拼音:jiàn zuò 釋義:1、走上阼階主位。古代廟寢堂前兩階,主階在東,稱阼階。阼階上為主位。2、指即位,登基。
詞語 拼音 英文翻譯 引證詳解 -
王弘祚
王弘祚(1610-1674年)字懋自,號思齋,謚端簡,雲南永昌人。清大臣。明崇禎三年舉人。自薊州知州遷戶部郎中,督餉大同。順治元年,授岢嵐兵備道。總督吳...
史籍記載 軼事典故 -
鼎祚
鼎祚,讀音為dǐng zuò,漢語辭彙,指國祚,國運。
解釋 出處 -
崔休
崔休,字惠盛,清河人,御史中丞逞之玄孫。高祖納休妹為嬪,以為尚書主客郎。轉通直正員郎,兼給事黃門侍郎。
《魏書》載錄 《北史》載錄 家族